akrabanın ısrarla ilişkiyle ilgili sorular sorması

geçiştirilmesi ve öğüt vermesi ile devam eden sıkıcı ve istenmeyen olaylar zincirinin ilk halkası.

fakbadim var demistim, o ne demisti. gozleri fal tasi gibi acikdi. iki yildir sormuyor. kesin ve net cevaptir, dedikodu yapabilir ama. dikkatli olmak lazim.

-o kadar üniye gidiyon,yok mu bi manita? -pişt pişt,var mı de hele? hatta bunlar yetmez,kendileri hakkında da bir şeyler söylerler; -yav ben bunu boşicam,sizin orda var mı şöyle taş gibi bi hatun (sakin ol şampuan) -yav şimdi ben bunu boşasam tazminat öder miyim? (yether!)

"işte bu x, bu halam, bu kuzenim, bu enişteeem.." diye ortalarına attığım günden beri soru yok. ya çok sevdiler ya da tiksindiler bilmiyorum.

-sevgilin var mı ? +yok -cidden mi yok kızım bak biz bizeyiz söyle benden laf çıkmaz + ya vallaha yok billahi yok -güzel kızsın kızım nasıl olmaz (yazar burada kendini över) + kullanmıyorum istemiyorum daha zorlayacak mısın teyzecim acaba - aferin aferin ben de seni denemiştim zaten ben iptal oldum zaten burdan sonra bi iki dakika konusmanın saçmalığıyla cevap veremedim. bu konuşma aynen başımdan geçmiştir psikopat tanıdıklardan uzak duralım lütfen

kaçamak cevaplarla geçiştiriyorum falan.

-ya biliyosun bizden sır çıkmaz anlat (bütün sülaleye yaydı)

görüşülen biri olduğuna allah'a inanır gibi inanmalarından mütevellit "yok" cevabıyla tatmin olmayacaklar. ne zaman başıma gelse bir ses duyduğumu söyleyip buram buram akraba kokulu ortamdan tüyüyorum ve mevzu unutulana kadar kimseye gözükmüyorum.

ben sana soruyor muyum kimi s*kiyorsun diye soruyor muyum hani ne kadar aptal aptal konuşuyorsunuz ya

+manita varmı lan -yok amca ya +olm yeme şimdi bizi vardır vardır genç adamsın +olsa söylerim valla -iyi hadi öyle olsun ama duyarsam yakarım çıranı